Saturday, July 9, 2011

Pretentious SMILE

I thought mirrors were supposed to copy me but I looked right through  my eyes  and the smile  formed in my face immediately vanished.

Plastic na ba kaagad ang tawag sayo kapag pinipilit mong maging masaya sa kabila ng sakit o lungkot na nararamdaman mo?

Plastic na kung plastic pero nagmamalasakit lang ako sa mga taong nakapaligid sa akin. Ayaw kong damdamin nila yung dinaramdam ko. Ayaw kong maapektuhan sila sa sakit na tumutusok sa puso at isipan ko.

Lahat naman kasi ng tao sa mundo maerong dinadalang sari-sariling problema. Pero minsan, sobrang nahihirapan na ako na i-sarili yung problema. Kaya siguro nakabuo ako ng mga blog kung saan ko nilalabas ang lahat.

Kapag wala akong malapitan, sa blog ko ako lumalapit. Pero sana naman, dumating yung tao na makakaintindi sakin, madadamayan ako.

1 comment:

  1. Ituloy mo lang iyan Mark. Naipon ko rin yang mga guniguni ko at mga kalikutan ng isip ko kaya nagbblog na ako. Malay mo mabasa na ito ng mga makakarelate sa iyo tulad ko. Someone's opinion will definitely matter to someone. Pag nakilala na ang blogsite mo, marami na rin ang makakabasa nito.

    ReplyDelete